Anorexia is een rotziekte en daarmee is dit tweede boek van Milou van der Horst aardig samengevat. Haar debuut heette Mijn allerliefste vijand, een goed gevonden titel, net als Zwaartekracht. Jammer van de stickertjes die de lezers aangeven dat het hier om een 'hartverscheurend boek over anorexia' gaat. Ach hartverscheurend, het is gewoon een rotziekte die veel eenzaamheid, onbegrip en ellende voor zowel de zieke als de omgeving met zich meebrengt. Ik ben enkele jaren opgetrokken met een meisje dat een vrij ernstige vorm van anorexia had en dus behoorlijk ingewijd in het fanatisme, de manipulatie en de ongelooflijke kracht die deze aandoening met zich meebrent. Milou van der Horst wordt binnenkort pas 17 maar heeft al een heel verleden op dit gebied achter de rug. In haar eerste boek beschreef ze de opnames en de ziekte, in Zwaartekracht gaat het over periode daarna, waarin ze weer thuis woont en naar school gaat. Dat valt allemaal niet mee en dat zullen we weten ook. Van der Horst beschrijft de belevenissen van Femke en haar alter ego Femke 2 (het stemmetje in haar hoofd dat te kennen geeft dat ze dik is, dat ze niks mag eten enz.) minitieus en opvallend is daarbij vooral de koppigheid en de hardnekkigheid. Ondanks dat het beter met Femke gaat, staat haar leven nog voor een groot deel in het teken van eten. Alleen al van het feit dat andere mensen zien eten, raakt ze in paniek: op school is dan ook een kamertje waar ze kan eten onder toezicht van haar moeder die hiervoor speciaal langskomt. De angst is af en toe schrijnend: Femke heeft vooral heel moeite met sociale contacten.
Van der Horst schrijft vaardig, zeker gezien haar leeftijd. Maar daar is dan ook alles mee gezegd. Het is een rechttoe-rechtaan boek met veel herhalingen en voortdurend gezeur en gemier over eten. Dat hoort nou eenmaal bij anorexia. Het is hardnekkig, het is repeterend en het is feitelijk ook gezeur, maar daar koopt iemand die die ziekte heeft allemaal niks voor. Een prominente rol is er voor de ouders van Femke (lees Milou?) die bewonderingswaardig veel geduld hebben en haar met alle zorg en liefde omringen.
Een boek dat net iets uitstijgt boven zomaar een boek over een ziekte en zeer geschikt is voor mensen die in hun omgeving iemand met anorexia kennen. En een stuk beter dan de Pro-Ana sites en veel meer in de lijn van Proud2beme dat deze week is gelanceerd als tegenwicht daarop.
Een boek dat net iets uitstijgt boven zomaar een boek over een ziekte en zeer geschikt is voor mensen die in hun omgeving iemand met anorexia kennen. En een stuk beter dan de Pro-Ana sites en veel meer in de lijn van Proud2beme dat deze week is gelanceerd als tegenwicht daarop.
Jaaps boekencijfer: 6,5
Geen opmerkingen:
Een reactie posten