Intelligente vraag op een boekenfeestje

De Boekenweek is afgelopen, halleluja. Ik bezocht het onofficiele slotfeest Walhalla in het hippe Amsterdamse Panama, georganiseerd door Nightwriters, een initiatief van literaire grootheden als Kluun, Saskia Noort en Susan Smit. Niet zeuren want we mochten voor niks naar binnen omdat ik de eerste prijs won in een schrijfwedstrijd in het kader van de Boekenweek, met als opdracht vanuit het perspectief van een dier te schrijven. In mijn winnende verhaal Sokken beschrijft de oudere kater Franklin D. zijn ambivalente gevoelens bij de verkiezing van Barack Obama. Als buurkat van het Witte Huis is Franklin D. enigszins teleurgesteld dat er opnieuw honden komen wonen en hij mist Socks van de Clintons. Geen briljant verhaal maar stukken beter dan het genante proza dat Susan Smit vandaag voordroeg.

We belandden in een aardige gesprek tussen Jeroen Smit, die nog amper kan geloven dat van zijn De Prooi over ABN/AMRO al meer dan 125.000 exemplaren zijn verkocht, en Eric Smit die voor zijn nog te verschijnen boek over Nina Brink al een dagvaarding van 7,5 centimeter dik binnen heeft. Op mijn intelligente vraag werd een beetje schamper gereageerd. Ik vroeg of beide heren ook een boek over een zakelijk succes zouden schrijven, of dat alleen drama's interessant zijn als non-fictie onderwerp. Journalisten zijn alleen geïnteresseerd in dingen die fout gaan, antwoordden de Smitjes in koor; daarmee onbewust voeding gevend aan mijn recente twijfels over de journalistiek.


Christophe Vekeman

Verrassing van de dag was de mij onbekende Belgische dichter/schrijver Christophe Vekeman die een paar fantastische gedichten voordroeg en een geestig en goed geschreven verhaal over een man die zijn vrouw duidelijk maakt dat ze zo ontiegelijk uit haar mond riekt. Bovendien een schrijver die kan voordragen en performen en niet de flauwigheden van Kluun en Giphart nodig heeft, al weet de laatste ook hoe hij een publiek moet entertainen.