John le Carre – Aangeschoten wild
Het exemplaar van mijn boek bleek inderdaad aangeschoten wild want ik was nog niet halverwege of hond Brutus bleek een goede smaak te hebben. Hij vrat het boek maar dan in letterlijke zin. De puppy is een schatje maar niets is veilig voor hem en ik had het boek dus niet zomaar naast mijn tuinstoel moeten laten liggen. Beetje dom maar gelukkig lag het opengeslagen bij de pagina waar ik was gebleven en was Brutus zo vriendelijk zich met name te goed te doen aan de helft die ik al had gelezen. Op vier pagina's na kwam de tweede helft redelijk ongeschonden uit zijn bek en heb ik de literaire thriller van Le Carre nog tot een einde kunnen brengen.
Brutus vond het boek blijkbaar iets te ingewikkeld voor een hond en dat is begrijpelijk want de spionageromans van deze inmiddels bejaarde schrijver blinken doorgaans uit in complexiteit. Aangeschoten Wild is daar geen uitzondering op. Ik lees Le Carre graag omdat zijn werk nooit vrijblijvend is. Hij is kritisch en actueel en dat maakt dat zijn werk een zekere urgentie heeft. In dit boek neemt hij de samenwerking tussen de verschillende veiligheids- en inlichtingendiensten van diverse landen (de VS, Engeland en Duitsland) onder de loep en vooral hun onderlinge competitie. De strijd tegen het terrorisme is volgens Le Carre ook een gevecht om macht en eer waarbij weinig middelen wordt geschuwd en vertrouwen een broos begrip is. We volgen drie hoofdpersonen, een asielzoeker, zijn advocate en een bankier, in een verhaal dat nauwelijks na te vertellen is en naar mijn smaak nodeloos ingewikkeld is gemaakt. Het vergt enig doorzettingsvermogen om de verhaallijnen te begrijpen en de diverse motieven uit elkaar te houden. Uiteindelijk gaat het meer om de nationale en internationale belangen dan om deze hoofdpersonen. De strijd tegen het terrorisme neemt soms absurde vormen aan en is niet meer dan een onderling spel, lijkt Le Carre te willen zeggen. En daar slaagt hij behoorlijk in. Dat maakt het uiteindelijk tot een beklemmend boek omdat het naar ik vrees niet heel ver van de realiteit afligt. Dat is een beangstigende gedachte.
Jaaps boekencijfer: 7.5
woensdag 4 maart 2009
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Wat een bijzondere hond moet dat zijn, heb je geen foto van hem?
Een reactie posten