Hans Kuyper - Ik had je zo lief
Je kan deze boeken chicklit noemen. Boeken voor meisjes over liefdes en relatie en de problemen die daar mee te maken hadden. Al past dat labeltje meer op het boek van Stoffels dan op dat van Kuyper.
Maren Stoffels is een komeet. Sinds ze een paar jaar geleden op haar vijftiende(!) is ze razendpopulair, vooral bij meisjes, en won ze meerdere prijzen. Dit is alweer haar vijfde boek en het tweede deel van een trilogie over drie vriendinnen die met twee jongens op een rugzakvakantie zijn. Het eerste deel ging over Elin en er volgt nog een deeltje over Britt. Het ontstijgt de Bouqetreeks maar net allemaal. Qua verhaal en qua stijl. Niet zo erg op zich maar het is allemaal nogal houterig en voorspelbaar. Maar blijkbaar dus ook razend herkenbaar. Tara is in haar hoofd nog teveel bij Dario, een jongen die veel trekjes heeft van een loverboy en haar vriendin Britt enorm heeft gedupeerd. Stoffels beschrijft nog wel aardig hoe ingewikkeld dat psychologische proces is. Rationeel weten dat je afscheid moet nemen van iemand maar dat gevoelsmatig niet voor elkaar krijgen. Daar zit de spanning in dit boek. Voor de rest is het een voortkabbelend verhaal over een vakantie met veel ruzietjes en spanningen.
Ik had je zo lief is heel andere koek. Het is zoveel beter geschreven, met woordgrapjes, met ironie en heel aardige taalvondsten (zoals de botlap, die te maken heeft met een chirurgische ingreep). Cas is verliefd op Marit, Marit krijgt een hersenbloeding en wordt nooit meer de oude. Nicole is verliefd op Cas en ziet haar kans schoon als Marit gehandicapt raakt. Nicole verliest zich in het webcammen op internet waar ze vreselijk het schip mee ingaat en een behoorlijk trauma oplevert.
Het is geen lichte kost maar Kuyper vertilt zich er niet aan. De karakters zijn overtuigend uitgewerkt, de veelheid aan emoties, twijfels en gevoelens zijn geloofwaardig uitgewerkt. En het is ook nog eens een heel onderhoudend boek omdat er veel gebeurt.
Enige probleem bij Ik had je lief is dat het is samengesteld uit twee eerdere boeken die Kuyper schreef en waarvan vooral het verhaal van Nicole, tegen de verwachting van de auteur in, niet zo aansloeg. Die fusie is niet heel gelukkig, het is te merken en het brengt logischerwijze een zekere onevenwichtigheid met zich mee. De stijl van beide boeken is nogal anders en ik bleef dan ook het gevoel houden twee verschillende boeken te lezen. Tegen het einde van het boek is de vervlechting wat beter gelukt, misschien dat Kuyper dat deel sterk heeft herschreven. Maar al met al een heel geslaagd jeugdboek over niet al te gemakkelijke onderwerpen. Het is geen probleemboek geworden en dat is te danken aan de schrijfvaardigheid van Kuyper. Het is knap om in een boek over ziekte en aanranding toch een zekere lichtvoetigheid in het oog te houden.
Stoffels ziet Hans Kuyper als haar voorbeeld. In oktober komt er een boek uit dat ze samen hebben geschreven en dat maakt nieuwsgierig. Op het gebied van stijl, taalgebruik en orginaliteit kan Stoffels nog het nodige van hem leren. Ze is nog steeds maar begin twintig dus tijd genoeg.
Jaaps boekencijfers:
Maren Stoffels -Tara vecht terug: 5.7
Hans Kuyper - Ik had je zo lief - 7.5
Ik had je zo lief is heel andere koek. Het is zoveel beter geschreven, met woordgrapjes, met ironie en heel aardige taalvondsten (zoals de botlap, die te maken heeft met een chirurgische ingreep). Cas is verliefd op Marit, Marit krijgt een hersenbloeding en wordt nooit meer de oude. Nicole is verliefd op Cas en ziet haar kans schoon als Marit gehandicapt raakt. Nicole verliest zich in het webcammen op internet waar ze vreselijk het schip mee ingaat en een behoorlijk trauma oplevert.
Het is geen lichte kost maar Kuyper vertilt zich er niet aan. De karakters zijn overtuigend uitgewerkt, de veelheid aan emoties, twijfels en gevoelens zijn geloofwaardig uitgewerkt. En het is ook nog eens een heel onderhoudend boek omdat er veel gebeurt.
Enige probleem bij Ik had je lief is dat het is samengesteld uit twee eerdere boeken die Kuyper schreef en waarvan vooral het verhaal van Nicole, tegen de verwachting van de auteur in, niet zo aansloeg. Die fusie is niet heel gelukkig, het is te merken en het brengt logischerwijze een zekere onevenwichtigheid met zich mee. De stijl van beide boeken is nogal anders en ik bleef dan ook het gevoel houden twee verschillende boeken te lezen. Tegen het einde van het boek is de vervlechting wat beter gelukt, misschien dat Kuyper dat deel sterk heeft herschreven. Maar al met al een heel geslaagd jeugdboek over niet al te gemakkelijke onderwerpen. Het is geen probleemboek geworden en dat is te danken aan de schrijfvaardigheid van Kuyper. Het is knap om in een boek over ziekte en aanranding toch een zekere lichtvoetigheid in het oog te houden.
Stoffels ziet Hans Kuyper als haar voorbeeld. In oktober komt er een boek uit dat ze samen hebben geschreven en dat maakt nieuwsgierig. Op het gebied van stijl, taalgebruik en orginaliteit kan Stoffels nog het nodige van hem leren. Ze is nog steeds maar begin twintig dus tijd genoeg.
Jaaps boekencijfers:
Maren Stoffels -Tara vecht terug: 5.7
Hans Kuyper - Ik had je zo lief - 7.5
1 opmerking:
hey Jaap, ik vind de verschillende stijlen in IK HEB JE LIEF van Hans Kuyper juist ontzettend goed: Nicole en Cas zijn tegenpolen die elkaar aantrekken, Nicole is boos en opstandig, Cas is een schatje die iedereen wil helpen. Ik vond het een heel heel mooi boek!
Een reactie posten