Toen ik in de vorige bespreking hoofdpersoon Marcus in het boek van Philip Roth als een mannelijke Bridget Jones typeerde, had ik Harry Rent nog niet gelezen. Harry lijkt in nog veel meer opzichten op Bridget: onzeker, stuntelig en een eeuwige twijfelaar en neuroot. Harry is er een meester in zich met zijn goede bedoelingen in de nesten te werken, waarin hij nogal lijkt op zijn vrouwelijke evenknie. En misschien lijkt de Harry van Sarvas wel wat op de Macus van Roth want de achterflap meldt: 'Satirisch, droogkomisch en een held met gebreken die Roth waardig is'.
Toevallig stuitte ik een paar weken geleden, ik zocht achtergrondinformatie bij de nominaties voor de Bookerprize van dit jaar, op de zogenaamde litblog Elegant Variation van Mark Sarvas. Een boekenblog waar JaapLeest nog wat van kan leren, het streven is dan ook om over een jaartje net zo groot en invloedrijk te zijn. Maar goed, net dat blogje ontdekt en een week later ligt het debuut van Sarvas in de winkel. Harry revised is de Engelse titel, een beetje krakkemikkig vertaald in Harry, de verbeterde versie.
Harry is een nogal complex mannetje dat voortdurend met zichzelf overhoop ligt. Hij heeft een bedrijfje waar mensen naar doorverwezen worden als ze rontgenfoto's moeten maken. Zijn vrouw belandde na een verkeersongeluk bij hem en liet prompt haar vriend, een profwielrenner, in de steek en trouwde met Harry, tot ongenoegen van haar rijke ouders.
Het boek van Sarvas begint op het moment dat zijn vrouw Anna is gestorven en Harry daar uiteraard geen enkele emotie bij voelt. Hij is om onduidelijke redenen vooral in de ban van Molly, een serveerster, zich onderwijl realiserend dat hij zou moeten rouwen. Harry probeert Molly voor zich te winnen, krijgt er ondertussen de problemen van haar dikke collega bij cadeau en slaagt er in dat iedere actie die hij onderneemt, zich tegen hem keert. Deze verhaallijn is vooral hilarisch maar ook een beetje hysterisch en onnavolgbaar.
De flashbacks die door het verhaal heen lopen, waarin zijn huwelijk met Anna onder de loep wordt genomen, zijn mooi en ontroerend beschreven en als verhaallijn veel geslaagder. De malle fratsen van Harry tijdens zijn huwelijk maar ook zijn worsteling met monogamie en de confrontatie met de schaamte van zijn vrouw over zijn afkomst, zijn erg geloofwaardig beschreven. De Harry in het nu, die Molly en haar colllega op een obsessieve manier stalkt en hun leven op de kop zet, is iets minder goed te begrijpen.
Harry is een anti-held. Daarom begint ieder hoofdstuk met de aanhef: Waarin onze held.... en lezen we hoe Harry het nu weer verstiert. Het boek leest als een duizelingwekkende achtbaan en dat is meteen ook het bezwaar. De schrijver is zo ideeenrijk en grappig dat hij zichzelf links en rechts voorbij holt. Geen groot bezwaar want het is een uitermate vermakelijk boek. Maar het gevoel blijft hangen dat het nog net iets meer had kunnen zijn. Nu blijft het vooral een Bridget Jones voor mannen, waar ook niks mis mee is.
Jaaps boekencijfer 7.0
Geen opmerkingen:
Een reactie posten