Rechercheur met dyslexie

Karin Slaughter - Triptiek
Karin Slaughter - Versplinterd

Ze is momenteel een van de best verkopende thrillerauteurs van de wereld maar dat zegt niet zoveel. Veel thrillers worden op de achterflap aangeprezen met teksten als "al meer dan 40 miljoen boeken van deze auteur verkocht". Alsof de kwantiteit zoveel zegt en Jan Smit een goede artiest zou zijn omdat hij meestal op nummer 1 in de hitparade binnenkomt. De lovende besprekingen in de VN-thrillergids zijn van meer waarde en dus besloot ik me aan een Karin Slaughter te wagen. En direct twee achter elkaar omdat in het laatste boek Versplinterd 'enkele hoofdrolspelers uit het zeer succesvolle Triptiek terugkeren'. Dus eerst Triptiek ter hand genomen.

Die hoofdrolspelers blijken het sterke punt van Slaughter; in dit geval vooral Will Trent, een zwarte rechercheur die het grootste gedeelte van zijn kindertijd in een weeshuis heeft doorgebracht en lijdt aan een ernstige vorm van dyslexie waar hij zich intens voor schaamt. Deze achtergrond speelt een grote rol in beide boeken en maakt van Trent een fascinerend want kwetsbaar personage. Hij adopteert het veel te kleine lullige hondje van een bejaarde buurvrouw, hij heeft een wankele knipperlichtrelatie met een rechercheur die in hetzelfde weeshuis heeft gezeten en hij is een bezeten en alom geprezen politie-onderzoeker.

Het sterke van Slaughter vind ik dat ze personages neerzet waarmee iets aan de hand is. Zowel de slachtoffers, daders als rechercheurs hebben in zekere mate een tik van de molen meegekregen. Ze zijn onzeker of van hun lotje getikt, meestal door hun persoonlijke geschiedenis. Ondanks hun afwijkingen en tics, zijn het geen karikaturen: een valkuil waar veel thrillerauteurs wel in vallen.

Triptiek is goed opgebouwd en spannend en vliegt net niet uit de bocht. Versplinterd zit wat minder ingenieus in elkaar en blijft daardoor een 'whodunnit' met een niet al te verrassende ontknoping. Slaughter wordt de koningin van de suspense genoemd en dat is dan weer een beetje overdreven. Want de suspense is nou net niet haar sterkste kant. Daarvoor bewandelt ze teveel zijpaden en is het tempo veel te laag en wil ze teveel kwijt. Ze is gewoon een verrekte goede schrijfster van boeken waarmee je lekker een paar uurtjes kunt vermaken. In bad of in bed, dat moet je zelf maar weten.

Jaaps boekencijfer: Triptiek 7,8; Versplinterd 6,9