Graaf Sandwich en andere etenswaardigheden.
Non-fictie voor de jeugd is hot, zei de directeur van het CPNB, bij de presentatie van de kinderboekenweek 2009. Daarom is voor de tweede keer binnen drie jaar een non-fictie auteur gevraagd het kinderboekenweekgeschenk te schrijven. De eer viel te beurt aan Jan Paul Schutten, de winnaar van de Gouden Griffel van vorig jaar en de man van Bibi Dumon Tak, een non-fictie schrijfster die twee jaar geleden deze taak op zich nam. Schutten ging aan de slag en schreef De wraak van het spruitje maar daarvoor had de medewerking van o.a. Coca Cola en McDonalds nodig en het was blijkbaar niet helemaal zeker of dat ging lukken. Daarom schreef hij voor de zekerheid al vast nog maar een boekje met etenswaardigheden en daarom zijn er nu 2 boekjes die zo’n beetje over hetzelfde gaan en elkaar zelfs deels overlappen. Het grote verschil is dat de één gratis is (bij besteding van een bepaald bedrag) en de ander geld kost.
Het gratis boekje is verreweg het leukst. In De wraak van het spruitje probeert Schutten een manier te vinden om het verreweg meest gehate voedsel door kinderen toch populair te maken. Hoe brengen we het spruitje aan het kind? Schutten gaat bijna als een onderzoeksjournalist te werk en onderzoekt waarom het spruitje niet lekker is en hoe het in de markt te zetten is. Hij eet met twee kinderen bij een sterrenrestaurant eten en gaat langs bij o.a. de McDonalds en de universiteit van Wageningen en komt uiteindelijk terecht bij kok Pierre Wind die een spruitjesburger samenstelt die op kinderen wordt getest. Het is een vermakelijke zoektocht waarin we van alles aan de weet komen over voedsel, smaak maar ook over de markt en marketing. De spruitjesburger wordt getest op kinderen waarbij ze enigszins in de maling worden genomen. Bij de presentatie van het boekje heb ik de burger mogen proeven, hij bestaat echt! Een leuk en grappig boekje en een heel geschikt kinderboekenweekgeschenk waarbij je nou eens niet het gevoel hebt dat de auteur zich moest beperken. Minder te spreken ben ik over de illustraties van Taufiq de Water die nogal zwaarmoedig en duister zijn en niet matchen met dit leuke en lichtvoetige boekje.
De illustraties in Graaf Sandwich en andere etenswaardigheden van Jeroen Funke zijn juist weer erg goed. Funke geeft op cartooneske wijze spitsvondig commentaar geeft bij de verhaaltjes over eten. Leuke verhaaltjes van dezelfde met talloze weetjes waar ik hier kwistig mee zou rond kunnen strooien. Dat de chips nogal per ongeluk zijn ontstaan, dat de graaf van Sandwich graag gemakkelijk eten wilde tijdens het kaarten en dat alleen de hagelslag van Venz hagelslag mag eten en al het andere slechts chocoladehagel. Het boek puilt uit van dit soort wetenswaardigheden en daar zitten zeker genoeg leuke en grappige tussen maar het is een allegaartje, een soort ratatouille, om maar even in stijl te blijven. Schutten schiet van hot naar her en het gebrek aan thema en lijn, wreekt zich in dit boekje. De verhaaltjes zijn bovendien tekort, te willekeurig en te lollig om te overtuigen. Schutten is soms heel stellig zonder dat hij aan onderbouwing doet. Hij stipt dingen aan en wij moeten het maar geloven en dat komt soms wat betweterig over. Leuk boekje maar naast De wraak van het spruitje doet het wat flodderig aan.
Jaaps boekencijfer:
De wraak van het spruitje 7.8
Graaf Sandwich 6.9
Geen opmerkingen:
Een reactie posten