In 1985 verscheen Roltrap naar de maan, het kinderalbum van de Nederlandstalige popgroep Het Klein Orkest. Vrolijke liedjes over een spin, een blauwe step en een dromedaris die commissaris is en een bijzonder slotnummer. Dat laatste nummer is een vertelling op muziek over een koning die de dood wil uitbannen. Hier kun je De Ballade van de Dood van het Klein Orkest horen. De koning krijgt het voor elkaar om de dood te laten sterven en zijn het volk het eeuwige leven te geven. Maar tja, dat blijkt ook geen pretje: altijd maar feesten en plezier maken en bovendien werd het wel erg druk en vol omdat er niemand doodging. De dood hoort bij het leven. Een lichtvoetige, speelse manier om kinderen met de dood te laten kennismaken en bijna 25 jaar later moet iemand gedacht hebben: daar zit nog wel een mooi prentenboek in. De Zuidsfrikaanse tekenaar Piet Grobler maakte van de koning een leeuw en de onderdanen zijn dieren in alle soorten en maten. Geen uitgebreide dierentuin, daarvoor zijn de dieren net iets te atypisch en menselijk getekend. Wel vrolijke prenten die de prachtige ballade prima ondersteunen. Een feestelijk en vrolijk boek over de dood, en over het leven natuurlijk. Misschien een beetje gemakkelijk om een bestaande tekst te nemen maar in dit geval mag het: De Ballade van de Dood is een klassieker en beter laat dan nooit is er nu ook een prentenboek van.
Jaaps boekencijfer: 8.2
p.s. Dit was de laatste bespreking van de 8 Zilveren Griffelwinnaars (eenmaal besprak ik er 2 tegelijk). Op 6 oktober wordt bekend gemaakt welke van deze boeken de Gouden Griffel van 2009 wint. Afgaande op de boekencijfers is mijn top 3
1. Het geheim van de keel van de nachtegaal
2. Opa laat zijn tenen zien
3. De Ballade van de dood
Als ik het zou moeten voorspellen zou ik mijn nummer 1 ook op 1 zetten. Het geheim van... heeft bijna alle prijzen al gewonnen dus de jury kan dat laat meewegen en een andere keuze maken. Dan tip ik nog Een halve hond heel denken van Joke van Leeuwen omdat ze nou eenmaal Joke van Leeuwen is (al kwam ze er bij mij het slechtst vanaf van deze boeken) en Duivendrop van Dirk Weber omdat het de enige roman is. Stiekem zou ik het heel leuk vinden als Opa laat zijn tenen zien, de gedurfde en originele stripgedichtenbundel waarvan binnenkort een nieuw deeltje verschijnt, er met de prijs van door zou gaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten